Kan je zomaar een bad plaatsen op een verdiepingsvloer?
Een warm bad na een lange werkdag: wie droomt daar niet van? In veel oudere woningen, zoals charmante jaren 30-huizen, is het echter niet vanzelfsprekend dat de verdiepingsvloer het gewicht van een gevuld bad aankan. In dit artikel wordt uitgelegd waar op gelet moet worden voordat een bad op een verdiepingsvloer wordt geplaatst.
Een bad is zwaarder dan je denkt
In vergelijking met andere meubels is een bad relatief zwaar. Daarom is het logisch om je af te vragen of het zomaar geplaatst kan worden. Het simpele antwoord is: nee, dat kan niet zomaar. Gelukkig is er constructief vaak veel mogelijk, eventueel met een versterking van de vloer.
Wat weegt een bad?
Bij het bepalen van het totale gewicht van een bad zijn drie onderdelen van belang:
De badkuip zelf (gemiddeld ca. 25 kg)
Een persoon in bad (gemiddeld ca. 75 kg)
Het water (gemiddeld ca. 180 liter = 180 kg)
Samen komt dit neer op ongeveer 280 kg.
Is de vloer hierop berekend?
In de bouw worden vloeren berekend op basis van een zogenaamde “veranderlijke belasting”.
Vroeger werd voor woonvloeren vaak gerekend met 150 kg/m².
Tegenwoordig wordt gerekend met 175 kg/m², plus extra belasting voor lichte scheidingswanden (meestal 50–120 kg/m²).
Daarnaast wordt op dit soort belastingen een veiligheidsfactor toegepast (1,22 of 1,35). Dat betekent dat moderne vloeren theoretisch berekend zijn op ruim 300 kg/m². Belangrijk is echter dat dit theoretische waarden zijn en dat in de praktijk altijd per situatie gekeken moet worden.
In oudere woningen, zoals uit de jaren 30, is de vloer mogelijk slechts berekend op 150 kg/m², en vaak zonder veiligheidsfactor. Bovendien is die belasting verdeeld over het hele vloeroppervlak en exclusief permanente belastingen zoals afwerkingen en tegelwerk.
Is plaatsing dan mogelijk?
Laten we het voorbeeld van een standaard bad nemen van 1,80 m bij 0,80 m (oppervlakte = 1,44 m²). Bij een totaalgewicht van 280 kg komt de belasting uit op:
280 kg / 1,44 m² = 194 kg/m²
Dat is meer dan de 150 kg/m² uit oude normeringen, maar minder dan de rekenwaarde voor nieuwe woningen. In moderne woningen is de kans dus groter dat plaatsing zonder problemen mogelijk is.
Wat als het om een oude woning gaat?
Een vloer die ooit is uitgerekend op 150 kg/m², kan in de praktijk soms toch meer aan. Vloeren worden namelijk met marges ontworpen en belastingen zijn zelden gelijkmatig verdeeld over het hele oppervlak. Tijdens het badderen staat het bad op één plek, terwijl andere delen van de vloer minder belast worden.
Belangrijk is om te weten welk type vloer aanwezig is:
Houten balklagen hebben vaak een lagere draagcapaciteit, maar zijn relatief eenvoudig te versterken, bijvoorbeeld door extra balken toe te voegen.
Betonnen of gemetselde vloeren zijn lastiger te versterken, maar kunnen soms van zichzelf meer dragen.
Bouwtekeningen opvragen bij de gemeente of via bouwarchief.nl geeft vaak al veel inzicht in de oorspronkelijke vloeropbouw.
Let op doorbuiging bij houten vloeren
Zelfs als de draagkracht voldoende is, kan een houten vloer alsnog te veel doorbuigen onder een bad. Hoe zwaarder de belasting, hoe groter de doorbuiging. Staat het bad in het midden van de kamer of juist dicht bij een wand? Ook dat maakt verschil. Te veel doorbuiging kan leiden tot scheuren in tegelwerk, wat op termijn lekkages en houtrot kan veroorzaken.
Advies nodig?
Twijfel je of jouw vloer geschikt is voor een bad? Dan is het verstandig om professioneel advies in te winnen. Er kan vrijblijvend worden meegedacht over de mogelijkheden. Als er constructieberekeningen nodig zijn, kan een constructeur dit in detail voor je uitwerken.
